در نوزدهمین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی تهران-مبارک، یک گروه دونفره از کشور مکزیک، نمایشی عروسکی را در تالار هنر تهران روی صحنه ‌آوردند که دوران زندگی آدمی را از کودکی تا پیری، با بیان جزئی‌ترین لایه‌های آن، ولی با ایده‌ای جهانی و به زبانی کودکانه بیان می‌کند.

محمد صمدی، نویسنده و کارگردان نمایش «سگ و گرگ» با اشاره به ویژگی‌ عروسک‌های این نمایش می‌گوید در ساخت آن‌ها، به دنبال پیوند نگارگری و خلاقیت نمایشی بوده است.

هوگو سوارز کارگردان نمایش «احساسات بدن» در مورد این نمایش و استفاده از عروسک اندامی در آن می‌گوید او و همسرش در ابتدا، هنرنمایی خود را با اجراهای خیابانی آغاز کرده‌اند و اجراهای ابتدایی‌شان نمایش‌های پانتومیم بود که به‌مرورزمان کامل‌تر می‌شوند و به این نوع اجرای عروسک اندامی می‌رسند.

کارگردان نمایش «یه تار سبیل» می‌گوید برای نمایش آیین‌های گذشته ایران و احیای آن‌ها نیازمند نوآوری و خلاقیت هستیم چراکه نسل امروز در دنیای مجازی با انواع نمایش‌ها و بازی‌ها آشنا شده است.

سعیده دهقانی‌نژاد، نویسنده و کارگردان نمایش «مبارک در قصه‌های خوب» با اشاره به استقبال کم‌نظیر مخاطبان از جشنواره عروسکی تهران-مبارک، می‌گوید قصه این نمایش را از داستان‌های کتاب «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» الهام‌ گرفته است.

ندا هادیان، کارگردان نمایش «کبوترم را خواهم ساخت» شرکت‌کننده در نوزدهمین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی تهران- مبارک با اشاره به اینکه این اثر نمایشی در مورد صلح و آرامشی است که کودکان به آن نیاز دارند، از ویژگی‌های آن و تاثیر تئاتر عروسکی در زندگی توان‌جویان گفت.

امیرمحمد انصافی، کارگردان نمایش «ماجرای گله من» حاضر در جشنواره نوزدهم عروسکی تهران-مبارک می‌گوید از آنجایی که مخاطب امروز بیشتر از فضای واقعی، در فضای مجازی به سر می‌برد، اگر تبلیغات جشنواره به سمت فضای مجازی برده شود، شرایط بهتر خواهد شد.

کارگردان نمایش «قطعه گمشده» با اشاره به ویژگی‌های اجرای این اثر توسط هنرمندان کم‌توان ذهنی و حرکتی، گفت میان موضوع نمایش ما با بازیگران آن قرابت وجود دارد.

سازنده رُبات‌های غول‌پیکر ایرانی می‌گوید هدف او از اجرا و نمایش این گونه از عروسک‌ها، این است که ذهن مخاطب را به نحوی درگیر کند که در آن لحظه به هیچ چیز فکر نکند و صرفا به دیدن یک اثر توجه داشته باشد.

کارگردان نمایش «شیلَو» با اشاره به اینکه تئاتر خیابانی ویترین جشنواره‌هاست، می‌گوید دنیای عروسک‌ها، دنیای رویا و خیال است و وقتی انسان عروسک در دست می‌گیرد، گویی می‌تواند کارهایی انجام دهد که در دنیای واقعی ناممکن است.