به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، هیئت داوران مرکز ملی اسیتژ (تئاتر برای کودکان و نوجوانان» ایران با انتشار بیانیه‌ای نمایش‌های برگزیده بیست‌ونهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان را اعلام کرد.

جوایز این بخش در آیین پایانی جشنواره در همدان و با حضور فرهاد فلاح معاون فرهنگی کانون، استاندار و شهردار همدان، نماینده مرکز ملی اسیتژ و دبیر جشنواره امیر مشهدی‌عباس به برگزیدگان اهدا شد.

هیئت داوران مرکز ملی اسیتژ ایران متشکل از زهرا صبری، جعفر مهیاری و ارکان اویانیک سوی از ترکیه نمایش‌های منتخب خود را در این جشنواره اعلام و بیان کردند: انتخاب نمایش‌های بهتر در مقایسه با کیفیت مطلق نیست و از بین نمایش‌های راه‌یافته به جشنواره در سه بخش خردسال، کودک و نوجوان صورت گرفته و ضمن احترام به همه گروه‌های شرکت‌کننده که به مرحله حضور، اجرا و داوری جشنواره رسیده‌اند برگزیدگان خود را اعلام می‌کنند.

بخش خردسال: هیأت داوران این بخش، تندیس اسیتژ، لوح تقدیر و جایزه نقدی خود را به نمایش «پدر چوب» به کارگردانی مجید کیمیایی‌پور به عنوان نمایش برگزیده، به‌خاطر توجه به خلاقیت، نوآوری و ارتباط موثر با مخاطب نمایش اهدا کرد.

بخش کودک: در بخش کودک نیز لوح تقدیر و جایزه نقدی به نمایش «فقط خودم» به کارگردانی محمد جهانپا به خاطر بازی خوب و قصه روان اهدا شد.

بخش نوجوان: همچنین تندیس اسیتژ، لوح تقدیر و جایزه‌ نقدی به حسین اسدی کارگردان نمایش «آتروپات‌ها» به عنوان نمایش برگزیده بخش نوجوان به‌خاطر بازی خوب، قصه روان و انتخاب موضوع مناسب رسید.

بیانیه داوران اسیتژ جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان

جشنواره تئاتر کودک و نوجوان فرصتی است برای ارزیابی مسیرهایی که پیموده‌ایم و بهبود آنچه که نیازمند آن هستیم. در حالی که تعدادی از نمایش‌ها تا حدودی توانستند استانداردهای هنر کودک را رعایت کنند و پیام‌هایی ماندگار به ذهن و قلب مخاطبان جوان منتقل کنند، برخی آثار از هدف اصلی فاصله گرفتند. در چنین شرایطی، شاید نیاز باشد به گفته بزرگانی چون لورکا، شاعر و نمایشنامه‌نویس اسپانیایی، بازگردیم که می‌گفت: (تئاتر باید به تماشاچیان همدل خود درس‌های زندگی بیاموزد، نه با شعار، بلکه با زبانی که از دل هنر برآمده باشد)

هنر تئاتر کودک اما تعهدی دوچندان می‌طلبد، زیرا مخاطبان آن در دوره‌هایی حساس از رشد قرار دارند و هر پیامی که از صحنه دریافت می‌کنند، می‌تواند تأثیری عمیق بر شکل‌گیری شخصیت آنان داشته باشد. در عین حال، مشاهده کردیم که برخی آثار با افتادن در دام ساده‌سازی افراطی و کلیشه‌پردازی، از ارائه محتوا و مفاهیمی که به درک و درونی‌سازی ارزش‌ها و اصولی مهم منجر شود، بازماندند. همانگونه که «برشت» گفته است: (تئاتر تنها برای سرگرمی نیست، بلکه برای آگاهی و بیداری است).

برخی از آثار، با نادیده گرفتن نیازهای عاطفی و روان‌شناختی کودکان، نه تنها به رشد فکری آنان کمک نکردند، بلکه نوعی سردرگمی را به بار آوردند. تئاتر کودک باید شبیه به پلی باشد که مخاطبان جوان را با مفاهیم عمیق، با زبانی قابل فهم و در عین حال جذاب و با تکیه به تصاویر شور برانگیز، آشنا کند. به نحوی که تماشاگر جوان را هاج و واج مسحور شده آن نگه دارد. این آثار نباید تنها برای پر کردن برنامه‌ها و افزایش کمیت تولید شوند، بلکه باید کیفیت و عمق پیام در اولویت باشد.

به عنوان جامعه هنری، باید خود را مسئول بدانیم و برای خلق آثاری بکوشیم که درخور دنیای کودکان باشد. بیایید به یاد داشته باشیم که همانطور که «هانس کریستین اندرسن» می‌گوید: «هیچ چیز به اندازه داستان‌های واقعی و ناب، تخیل کودکان را بیدار نمی‌کند.» در پایان، از تمامی هنرمندانی که با حساسیت و توجه ویژه، آثار خود را خلق کردند سپاسگزاریم. امید داریم جشنواره تئاتر کودک و نوجوان، در سال‌های آتی به بستری برای ارائه آثاری اندیشمندانه‌تر و استانداردتر تبدیل شود و همیشه در خدمت رشد و تکامل مخاطبان کودک و نوجوان باقی بماند. و در مسیر هنرمندی چون پیکاسو آرزوی رسیدن به آنچه او گفته است نائل گردیم. هنری که هنرمند آگاه آرزوی رسیدن به آن را دارد، هنر کودکان است.