مدیر هنری انجمن تئاتر Graeae، دستیار رییس فستیوال پارالمپیک لندن 2012

من واقعاً نمی‌توانم جهانی بدون تئاتر و هنر را تصور کنم. به عنوان دختری جوان و ناشنوا، کلاس‌های حرکات موزون ورزشی و هنری مکانی امن برای من بود. این جهان بصری یکی از مکان‌هایی بود که می‌توانستم فقط از طریق تماشا کردن در آن شرکت کرده و نیازی به لب‌خوانی نداشتم. منِ وجودی من در تمرینات گم می‌شد و من عاشق انجام تمرینات موزون و خلق داستان برای آن بودم. این کلاس‌ها اولین تجربه من از داستان‌سرایی بود و بعد از اینکه بزرگتر شدم در تئاتر به خصوص در حوزه کودک و نوجوان فعالیت کردم. چه تمرین فوق‎العاده‌ای برای هر بازیگر و چه فرصتی برای به اشتراک گذاشتن فضایی خلاق با کودکان و نوجوانان که می‌توانند به داستان زندگی خود گوش داده و آنها را به صورت نمایش درآورده و تجربیات خود، سختی‌ها و... را به گوش مخاطبان برسانند.

در حال حاضر کارگردانی نمایش Stepping Stones نوشته Mike Kenny با همکاری Jon Palmer برای نوجوانان بالای 18 سال را در دست دارم. این نمایش (به عنوان یکی از تولیدات برای ناشنوایان و معلولان هنرمند بین سن 20 تا 22 سال) برای نوجوانان معلول، ناشنوایان، نابینایان و تمامی کسانی که حتی معلولیتی ندارند تولید شده است. شادی ،کار کردن و تفکر در ارتباط با دسترسی خلاق با زبان اشاره، شرح صوتی، صدا و جو حاکم این باور را تداعی می‌کند که همه جوانان باید به یک اندازه به تئاتر دسترسی داشته باشند.

من واقعاً از این موضوع بسیار ناراحت هستم که اهمیت تولید کار خلاق برای، با و به وسیله نوجوانان هنوز هم به طور کامل به رسمیت شناخته نشده است تا بتوانیم بودجه‌ای برای آن دریافت کنیم. قلب من می‌شکند زمانی که می‌بینم در بسیاری از کشورها به مسئله آموزش و پرورش کودکان معلول ارزشی قائل نیستند، امّا سفر من به سراسر جهان این موضوع را یادآوری می‌کند که شور و اشتیاق افرادی مانند شما باعث می‌شود جهانی بدون تئاتر را نداشته باشیم، تئاتری که طریقه آموزش چگونه زندگی کردن است.

سال 2016 دهمین سال تصویب کنوانسیون حقوق افراد معلول در سازمان ملل متحد به شمار می‌آید. این فرصتی بزرگ برای نگهداشتن مستمر دست‌های خود دور کره زمین است که با عشق و اشتیاق به عنوان یک جامعه در تلاشیم. ما توانایی ساختن، خلق کردن و به اشتراک گذاشتن تئاتر به عنوان یک اصل مهم توسط و برای کسانی که دغدغه تئاتر دارند را داریم.